hy    |   fr

Չարուտ

adj.

unbecoming.

adj.

Չար ինչ. վնասակար. անպատեհ.

Քեզ զի՞ փոյթ է. զի՞նչ չարուտ ասաց շմաւովն, որպէս զի հաւանեցուսցէ տէր մեր զաշակերտն. զայն, զի եւ նա եկեսցէ՝ ասէր. (Եփր. համաբ.։)