s.

very poisonous, very venomous, virulent;
poisoned, envenomed, baleful, deadly.

adj.

Ունօղ զթոյն չար՝ իրօք կամ նմանութեամբ. թունալից. ժանտ. վնասակար.

Յամուր որջն մտեալ հին վիշապն չարաթոյն։ Տեսեալ զնա չարաթոյն գազանին. (Եղիշ. ՟Գ։ Ուռպ.։)

Չարաթունին միհրներսեհի։ Չարաթոյն հազարապետին արեաց միհրներսեհի. (Փարպ.։)

Չարաթոյնք էին եւ յոյժ դժնեայ ... հոյլք անզգամաց. (Պիտ.։)

Ի ձերոց ստայօդ եւ չարաթոյն բանից։ Իւրոյ չարաթոյն վարդապետութեանն. (Շ. թղթ.։ Աբր. մամիկ.։)

Զչարաթոյն օդոցն շնչմունս խստութեանն։ Իբրեւ զչարաթոյն եղեամն. (Ագաթ.։ Նար. յովէդ.։)