adj. s.

ՈՒԹԵԱԿ եւ ՈՒԹԵՐԵԱԿ. ὁκτώ, ὅγδοος, -ον, ὁγδοάς octo, octavus, -um;
numerus octonarius. Ութ եւ ութերորդ. ութ թիւըն.

Այսպէս խորհրդածեալ քառասնեակս թիւ, ութ հնգեակս, եւ հինգ ութեակս։ Յութեակն արժանի լինին անճառ վայելչութեանցն (յարութեան մարմնոց). (Սիսիան.։)

Եօթն՝ կենցաղս չարչարանք է մեզ իւրաքանչիւր. (մինչեւ ժամանեսցուք յութեակն, որ է արքայութեանն հանգիստ. Տօնակ.։)

Խորհուրդքն ի նմա ութերեակք ... առ ութերեակն ճախրել զխորհուրդն առ քրիստոսի յարութեանն օր. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Յարութեանն հաղորդ լիցուք՝ փոխել յեօթներեկէն ի նոր ութերեակն. (Արշ.։)

Ութերեկին աւուր մեծին։ Ութերեակ աւուրքի։ Վասն ութերեկի աներեակ աւուրն. (Արիստակ. մկրտ.։ Կամրջ.։ Երզն. մտթ.։)