hunting;
cf. Որսորդ;
շուն —, hound, greyhound;
բազէ —, trained hawk;
թռչուն —, bird of prey;
ձի —, hunter.
θεραπευτικός venatorius. Որսացօղ. որսող. որսորդ, եւ Որսորդական.
Որպէս զստոյգ եւ զքաջ որսորդս ... այսպէս մարդկանն որսականն (աստուած, եւ քարոզք իւր)։ Ռընգունք՝ շանց որսականաց. (Փիլ. յովն. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Զշունս որսականս։ Բարակք (այսինքն շունք) որսականք։ Շամբք եւ բազէիւք որսականօք. (Նոննոս.։ Եղիշ. ՟Ը։ Շ. ընդհ.։)
Զկուն ձգէ որսականացն, աւ այրէ. (Խոր. աշխարհ. (տպ. որսորդաց իւրոց)։)
ՈՐՍԱԿԱՆ. Ձկնորս, կամ որսորդ ձկանց,
Մարդկան որսողն եկն ի ծովակն, զի զորսականս ձկանցն որսայցէ։ Ձեռաց որսականացն իսկ ոչ անսային (ձկունք), այլ ինքեանք զինքեանս իսկ ձգէին ի նաւն. (Ոսկ. ղկ.։)