ՈՏՆԱԿՈԽՈՒԹԻՒՆ ՈՏՆԱԿՈԽՔ. Կոխումն ոտից, կամ ընդ ոտիւք.
Սրբէ զառ ի մեղաց ոտնակոխութիւնս մարդկային բնութեանս. (Պիտառ.։)
Ետ կապել զնա դահճաց, զի ընկեսցեն յոտնակոխսն երիվարաց, զի կոխեալ սպանանիցեն զնա. (Տէր Իսրայէլ. մայ. ՟Ե.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ոտնակոխութիւն | ոտնակոխութիւնք |
| accusatif | ոտնակոխութիւն | ոտնակոխութիւնս |
| génitif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութեանց |
| locatif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութիւնս |
| datif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութեանց |
| ablatif | ոտնակոխութենէ | ոտնակոխութեանց |
| instrumental | ոտնակոխութեամբ | ոտնակոխութեամբք |