ՈՏՆԱԿՈԽՈՒԹԻՒՆ ՈՏՆԱԿՈԽՔ. Կոխումն ոտից, կամ ընդ ոտիւք.
Սրբէ զառ ի մեղաց ոտնակոխութիւնս մարդկային բնութեանս. (Պիտառ.։)
Ետ կապել զնա դահճաց, զի ընկեսցեն յոտնակոխսն երիվարաց, զի կոխեալ սպանանիցեն զնա. (Տէր Իսրայէլ. մայ. ՟Ե.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ոտնակոխութիւն | ոտնակոխութիւնք |
accusatif | ոտնակոխութիւն | ոտնակոխութիւնս |
génitif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութեանց |
locatif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութիւնս |
datif | ոտնակոխութեան | ոտնակոխութեանց |
ablatif | ոտնակոխութենէ | ոտնակոխութեանց |
instrumental | ոտնակոխութեամբ | ոտնակոխութեամբք |