adj.

shining like gold, as bright or resplendent as gold.

adj.

ՈՍԿԵՃԱՃԱՆՉ կամ ՈՍԿԷՃԱՃԱՆՉ, կամ ՈՍԿԻՃԱՃԱՆՉ. χρυσαυγῶν , χρυσαυγής instar auri splendens χρυσοειδής aureus, auri in modum χρυσομιγής auro permixtus. Որ ճաճանչս արձակէ որպէս զոսկի. ոսկեփայլ. ճառագայթարձակ. ոսկիի պէս փալփլուն.

Ամպ ոսկէճաճանչ։ Ամպք ոսկեճաճանչք. (Յոբ. ՟Լ՟Է. 22։ Խոր. վրդվռ.։)

Պարիսպ պղնձի ոսկէճաճանչ։ Սիրամարգ զտտունն բոլորակաբար շուրջ կացուցանէ զոսկէճաճանչն. (Ածաբ. նոր. կիր։ եւ Առ որս. ՟Է։)

Կէսք (յաղաւնեաց) ոսկեճաճանչ իմն զպարանոցաւն ունին մանեկաձեւ խառնեալ գոյն. (Պիտ.։)

Հերս ոսկէճաճանչս. (Նիւս. կուս.։)

Արեգակն ոսկէճաճանչ ճառագայթիւքն։ Արեգակն զոսկիճաճանչ ճառագայթս իւր մթացուցանէր. (Եւագր. ՟Ժ՟Բ։ Զքր. կթ.։)

Ոսկէճաճանչ պսակ, կամ խոհականութիւն, կամ իմաստութեանն ծաղկօք. (Նար. յովէդ.։ Փիլ. այլաբ.։ Խոր. վրդվռ.։)

Ոչ ընկողմանիս ընդ ոսկէճաճանչ ձեղուամբ. (Բրս. հայեաց.։)

Ո՛ պատուական ակն իմ ոսկէճաճանչ՝ զիա՞րդ բեւեռեցար. (Գանձ.։)