pea;
chick peas;
grain;
globule;
wood-worm, beetle;
— —, drop by drop;
պատիճ կամ կեղեւ ոլեռան, peascod, peashel;
նմանք են միմեանց իբր հատք ոլոռանց, they are as like as two peas.
ՈԼՈՌՆ կամ ՈԼԵՌՆ. ռմկ. ոլոռ, ոլեռ, ուլեռ. ὅχρος, ὡχρός ervilia, phaselus, cicera λαθύρος cicercula, genus leguminis πίσον, ὅσπρος pisum. իտ. pisello. θερμός lupinus. ըստ այլեւայլ հին գրոց թարգմանելոց. կամ ի սուրբ գիրս κύαμος faba. (իսկ յն. օլիրա է հանճար եւ լտ. օ՛լուս, օ՛լէրիս, է բանջար. ի ձայնէս ոլոր, բոլոր. յն. օլօս։ Հանրական անուն բոլորշի կամ գնդատեսիլ ընդոց, որք ի մի պարկ կամ պատեան մատնաձեւ՝ եւ եւս բարակ՝ կարգաւ շարին ի բնէ. զորօրինակ է մաշ ընտանի եւ վայրի, եւ որ ինչ նման է նմա. պուրչախ. եւ լովիաս, լուբիաս. ֆասուլ, ֆասուլիա.
Ի չափողէ զերծեալ ի ձեռանէ ոլեռն՝ գնդատեսակ գոլով ցնդի. եւ նորա զայրացեալ՝ ասէ. ե՛րթ կերակո՛ւր լեր թռչնոց. (Մխ. առակ. ՟Խ՟Գ։)
Իսկ յասելն.
Ետես ոլեռն (կամ ոլոռն) դալար փոքրիկ ի վերայ ճանապարհի. (Վրք. հց. ՟Ե.) մնայ նշանակութիւնն ընդհանուր եւ տարտամ։
Պետրոս սակաւ լումայիւքն ոլոռանցն (յն. լումայի ոլոռամբքն) կերակրեալ։ Նոյն ինքն պետրոս սակաւ ոլոռամբ շատացեալ լինէր յաւուրն. (Ածաբ. աղք.։ Շ. թղթ.։)
Վայրենի ցորեան եւ գարի, եւ ոսպն, եւ ոլոռն, եւ կնճիթ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ղաթուռոս. ոլոռն. ոլոռն. (Գաղիան.։)
ՈԼՈՌՆ. Ազգ բակլայի, որ մեծ, եւ որ փոքր. (յոր հային ըստ իմիք եւ ոմանք ի նախագրեալ բանից)
Ցորեան եւ գարի, ոլոռն եւ ոսպն։ Ոսպն եւ ոլոռն, եւ կորեակ եւ հաճար. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Է. 28։ Եզեկ. ՟Դ. 9։)
Կործանեա՛ ինձ զպիթագորայ զլռութիւն, եւ զոլոռունս զորփիականս. (Առ որս. ՟Ա.)
ուր հին Լծ. ի լս.
Որփեւս ոլոռն օրինագրեաց չուտել»։
Թէանովն անկեալ ի բուռն սիկիլիացւոց բռնաւորին, եւ հարցեալ, թէ ընդէր ոչ ուտեն պիթագորականքն զմեծ ոլոռունս. (Սահմ. ՟Թ։)
Իբրեւ զպիթագորոսին, որ զմեծ ոլոռունսն ոչ ճաշակէր։ Կամ զթիովնայ, որ մեռանել յանձն առնոյր ի սիկիլիացւոց բռնաւորէն՝ սակս մեծ ոլռանցն ոչ ուտելոյ. (Մագ. ՟Ա. ՟Խ՟Գ։)
ՈԼՈՌՆ ասին նմանութեամբ՝ բոլորշի իրք եւ կաթուածք որպէս կայլակ կամ շիթ քրտան, արեան, ջրոյ, կաթին, սնդկի, կարկտի, եւ այլն. որպէս լտ. gutta, pila, globus, sphaera. ի յն. σφαῖρα . լծ. հյ. սփիւռ.
Հոսէին ի նմանէ քրտունք իբրեւ զկայլակս արեան՝ ոլոռն ոլոռն հեղեալ յերկիր». յն. լոկ՝ վայրիջեալ. (Ղկ. ՟Ի՟Բ. 44։)
Գայ իջանէ անտի խոնաւութիւնն, եւ սկսանի յօրինել լինել յոլոռն յոլոռն. (Վեցօր. ՟Գ։)
Հողմ սառնային զջուրն իբր ոլոռն ոլոռն սառոյց գնդէ, եւ այն է կարկուտ։ Շիթք անձրեւաց, եւ տեղատարափ ձեան եւ ոլոռն կարկտի յերկնից ի յերկիր իջեալ. (Շիր.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1։)
Ոլոռունք (կամ ոլորունք) կաթինն պանրացեալ խնուցու զցնցուղ (կամ զցնցունս) ստեանն. (ՃՃ.։)
ՈԼՈՌՆ ասի եւ Որդն ինչ փայտի. որ եւ ԾԱՌՈՐԴՆ. յն. թրի՛փս, քրիփօ՛ս. θρίψ
Թրոպոս. ոլոռն. (մի ձ. առորդն) (Գաղիան.։)