Շքեղագոյն

adj. adv.

αἱδημονέστερος, αἱδεσιμότερος, -ον venerabilior, -ius;
verecundior, -ius եւ այլն. Առաւել կամ կաթրի շքեղ. մեծաւ շքով. մեծաշուք. պատկառելի, եւ ամօթխած. պատկառանօք.

Շքեղագոյնք եւ պատուականագոյնք երեւեսցին նոքա քան զչափ ծերութեան։ Որպէս շքեղագոյն էր եւ զգաստ։ Կինս այս քան զնա շքեղագո՛յն ասէր, տէր դու քանզի եւ դոյլ իսկ ոչ ունիս։ Ալեօք պատկառելի է եւ շքեղագոյն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2. 30։ ՟Բ. 12։)

Երկնային զօրութիւնքն զնա շքեղագոյն տեսանէին. (Իսիւք.։)

Զոր դու շքեղագոյն ունէիր պատուով (այսինքն պատուէիր). (Ճ. ՟Գ.։)