s.

cf. Շփոթ.

s.

σύγχυσις confusio. Շփոթելն, իլն, եւ Շփոթ. խառնակութիւն. պղտորումն.

Յայսպիսի շփոթման խորհրդոց. (Խոր. ՟Ա. 24։)

Զտրտմութիւն զշփոթումն անձին։ Արթուն եւ զգաստ իցէ, եւ ժողովէ զինքն ի շփոթմանց բազմաց. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Ամենազարդն բաբելոնի շփոթմամբ կատարումն. (Լմբ. յայտն.։)

Վասն կասկածի շփոթման թողին զզօրսն ի կալանիկոս. (Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Զ.։)

Ոչ ըստ չարափառացն կարծեաց՝ շփոթումն արկանելով ի միաւորութիւնն քրիստոսի. (Վրդն. պտմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շփոթումն շփոթմունք
accusatif շփոթումն շփոթմունս
génitif շփոթման շփոթմանց
locatif շփոթման շփոթմունս
datif շփոթման շփոթմանց
ablatif շփոթմանէ շփոթմանց
instrumental շփոթմամբ շփոթմամբք