to be hurried, to hasten, to make haste.
σπεύδω studeo, festino, propero. Շտապիլ. ճեպել. ստիպաւ շարժել զանձն. աճապարել. արագել. փութալ. վաղվաղել. շուտ՝ չուստ շարժիլ
Է՛ որ ջանայ եւ վաստակէ եւ շութափէ. (Սիր. ՟Ժ՟Ա. 11։)
Ոչ այնչափ ինչ շութափեաց մտրակել զերիվարն։ Ոչ շութափեաց հետեւել նկոցա. (Խոր. ՟Բ. 82. 85։)
Աւելի ինչ շութափելոյ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։)
Զստէպ այսր անդր զշութափել մշակին. (Պիտ.։)
Կէսքն շութափեն, կէսքն հպատակութիւն մատուցանեն. (Վեցօր. ՟Ե։)
Առ ծուլութեան շութափեալք՝ թողուն զքարոզս զայս. (Խոսր.։)
Ախոյանայորձակքն զմիմեամբք շութափէին. (Արծր. ՟Գ. 11։)
ՇՈՒԹԱՓԵԼ. ն. Շուտով թափել ի բաց. փութով շորթել.
Շութափեալ զնա ի ժանեաց գազանին՝ ելեալ գնաց. (Արծր. ՟Դ. 7։)