hy    |   fr

Շարառութիւն

s.

Յինքն առնուլն. բուռն հարկանելն.

Աստուածային շարառութեամբն շարժեցաւ մարմինն ի գոլ մարմին. (Ասող. ՟Գ. 21։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շարառութիւն շարառութիւնք
accusatif շարառութիւն շարառութիւնս
génitif շարառութեան շարառութեանց
locatif շարառութեան շարառութիւնս
datif շարառութեան շարառութեանց
ablatif շարառութենէ շարառութեանց
instrumental շարառութեամբ շարառութեամբք