Շարաբնակիմ

չ.

ՇԱՐԱԲՆԱԿԵԼ. συνοῖκειν una, vel simul habito. Ի միասին բնակել.

Ասեմք եւ կին ունել, եւ կինն՝ այր. ոչ այլ ինչ՝ ունելովս կին՝ նշանակել, բայց զի շարաբնակեալ է. (Արիստ. յղ. ունելոյ։)