adj.

ՇԱՏԱՇՈՒՐՋ, ՇԱՏԱՇՐՋԻԿ, ՇԱՏԱՇՐՋՈՂ. περίδρομος circumcurrens, vagabundus. Որ շատ շրջի յածի. բազմաշրջիկ. թափառական. աստանդական. շատ քալօղ, շատ տեղ՝ ասդին անդին սլավարա ժուռ եկօղ.

Մի՛ շատաշուրջ լինիր, այլ աստ մնա՛։ Այծ շատաշուրջ։ Լինի շատաշուրջ։ Աներկիւղ եւ շատաշուրջ լինի. (Մարաթ.։ Վստկ.։ Ախտարք.։)

Շատաշուրջ վաճառական. (Ոսկիփոր.։)

Շատաշրջիկ մարդ եմ ճանապարհորդ. (Հ. մարտ. ՟Զ.։)

Պատասխանեն նոքա խրատտուաց իւրեանց, մի՛ լինել շատաշրջողս. (Շ. ընդհանր.։)