adj.

red, reddish;
— աչք կամ երեսք, fiery or flashing eyes;
cf. Տենդ.

adj.

πυρράκης rubicundus, rufus, flavus ὔφαιμος sanguineus, rubescens. Կարմրագոյն. բոսորագոյն. արիւնըռուշտ. եւ Շեկ. շիկակաթրմիր. հթրաշեկ. խարտեաշ. դեղին.

Եկն ել որդին անդրանիկ շառագոյն ամենեւին՝ իբրեւ զմորթ թաւ. (Ծն. ՟Ի՟Ե. 25։)

Խեթի հայելով շառագոյն աչօք։ Եթէ բարկութիւն կալցի, շառագոյն արիւըռուշտ լինին երեսքն (ա աչքն). (Փիլ. լիւս. եւ Փիլ. իմաստն.։)

Դաւիթ շառագոյն՝ հանդերձ գեղեցկութեամբ աչաց. (Ոսկ. ղկ.։)