adj.

profitable, lucrative, advantageous, gainful, fruitful, proficuous;
նաւ —, merchant-ship.

adj.

ἑμπορευόμενος mercaturam exercens եւ κερδαλέως, εὕπορος lucrosus, quaestuosus, utilis. Բերօղ զշահ, զվաճառաշահութիւն. շահեկան. օգտակար.

Եղեւ իբրեւ զնաւ շահաբեր. (Առակ. ՟Լ՟Ա. 14։)

Շահաբեր կեանք, կամ գործք, կամ պիտոյք, կամ իմաստք. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Պիտ.։ Շ. այբուբ.։)

Յարգեցին զտուեալ տաղանդսն, եւ շահաբերք եղեն տեառն. (Շ. ընդհանր.։)

Ցնծայր եւ բերկրէր ընդ շահաբերսն հոգւոյ իւրոյ. (Ճ. ՟Ա.։)

Էդ մեծ շահաբեր, զօրէնս որ եդեր, աստ կատարեցեր. (Գանձ.։)