slow of speech;
*shrill-voiced;
subtile.
ἱσχνόφωνος gracili voce praeditus. Որոյ նուրբ է ձայն կամ հնչումն. (մարդ, կամ տառ) ձանը բարակ, մեղմ, կամաց. ...
Նրբաձայն եւ ծանրալեզու եմ ես։ Ահաւասիկ ես նրբաձայն եմ, եւ զիա՞րդ լսիցէ ինձ փարաւոն. (Ել. ՟Դ. 10։ ՟Զ. 30։)
Ոչ դիւրաբար լեզու մարդոյ խօսի՞ այլ նրբաձայն լինի առ նա. (Եպիփ. կուս.։)
Անձայն ասեմք զնրբաձայնն. (Անյաղթ ստորոգ.։)
Ոմանք (ի բաղաձայնից) ստուարաձայնք են, եւ ոմանք նրբաձայնք. (Երզն. քեր.։)