adj.

λεπτότερος, -τατος subtilior, tenuior, minutissimus. Անօրագոյն. կարի նուրբ կամ բարակ. մանր. (իրօք կամ նմանութեամբ).

Զնրբագոյնն եւ զթեթեւագոյնն (զնիւթ՝ կարգեաց) ի հրոյ ծնունդ. ի ջրոյ՝ զնրբագոյնն՝ երկրի եւ այլն. (Փիլ. տեսիլ աբր.։)

Ջրոյ՝ որ քան զծանունսն նրբագոյն է, եւ քան զթեթեւան ծանրագոյն. (Եզնիկ.։)

Զամենայն ընտրութիւնս նշանագրոյն, զնրբագոյնսն, զկարճն, եւ զերկայնն յօրինեալ. (Կորիւն.։)

Եւ այս երկարագոյնք են եւ նրբագոյնք՝ իմաստասիրաբար ասացեալ. (Մագ. ՟Ե։)

Նրբագոյն իմաստիւք մտանէ ի ճառս աւետհարանին. (Կիւրղ. ղկ.։)

Եթէ նրբագոյնս ինչ ունիցին, զպարզն առաջի դնեն իբրեւ զդիւրահաս։ Նրբագունիցն հաւաստի քննիչս եւ վղիժառուս գոլ. (Իգն.։)

(Բանս) է բազմամասնեայ, բայց մեք նրբագոյնս արասցուք (այսինքն ամփոփ), զի առ հասարակ իմասցին. (Ճ. ՟Ա.։)