excrement, dung;
residue, sediment, bottom.
որ եւ ՆՍՏՈՒԱԾ. Աւելորդ բնութեան արտաքսեալ ի նստելն կամ ընդ նստոյս. աղբ. ապաւառ. կու. քակոր. ապականութիւն.
Անզգայեցան յորկորոտութիւն, եւ ամենայն սեղանք նոցա լի եղեն նստածով, զի իբրեւ ի փսխածէ գարշէին ի բանէն աստուծոյ։ Ընդէ՞ր եղեւ բանն աստուծոյ յաչս ձեր իբրեւ զփսխած կամ զնստած. (Գէ. ես.։)
Զվագր նախատէր որսորդ, զի ձգելով զնստած իւր՝ եկէզ զնա. (Մխ. առակ.։)
Եթէ միզիցէ շուն կամ կատու, կամ եղծցեն նստածովն։ Ի նստածէ մարդոյ կամ յայլ կենդանեաց. (Կանոն.։)