ταπεινοφροσύνη modestia, animus humilis et demissus. Խոնարհամտութիւն. նուաստախոհութիւն. ցածութիւն.
Որ ամբարհաւաճութեամբ զինքն փքացուցանէ, զնուաստամտութիւն ի բաց մերժէ. (Նիւս. երգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նուաստամտութիւն | նուաստամտութիւնք |
| accusatif | նուաստամտութիւն | նուաստամտութիւնս |
| génitif | նուաստամտութեան | նուաստամտութեանց |
| locatif | նուաստամտութեան | նուաստամտութիւնս |
| datif | նուաստամտութեան | նուաստամտութեանց |
| ablatif | նուաստամտութենէ | նուաստամտութեանց |
| instrumental | նուաստամտութեամբ | նուաստամտութեամբք |