Նորոգագոյն

cf. ՆՈՐԱԳՈՅՆ. καινότερος, -τατος recentior, -tissimus.

Նորոգագունի եւ այլաձեւի իրաց. (Փիլ. իմաստն.։)

Վայելուչ է ընդ այսոցիկ հատուցանել մեծին Եւրիպիդեայ նորոգագոյն ամենեւին զներբողականն բան. (Պիտ.։)