adj.

ՆՈՅԱԿԱՆ ՆՈՅԵԱՆ. Սեպհական նոյի նահապետի, եւ աւուրց նորա.

Ծնունդք նոյական ազգին. (Մանդ. ՟Գ։)

Մասամբ նոյեան տապանին. (Շար.։)

Եւ նոյեան խաչանշանն, որ (կամ նոր) տապանիւ ապրեցուցեալ. (Մագ. ոտ. խչ.։)

Նոր նոյեան (այս ինքն Քրիստոսի) տապանն (եկեղեցի) է քոյդ դադար. (Շ. տաղ հռիփս.։)

Նոյն նոյեան տապան, տախտակ տառիցն օրինաց. (Տաղ կոստ. ի կոյսն.։)

Ի նոյեան դարուն. (Տօնակ.։)