adj.

ՆՈՃ. ա. ՆՈՃԵԱՅ. ՆՈՃԻ κυπαρίσσινος cupressinus. Կազմեալ ի նոճէ. սէլվիե. սէրվիտէն.

Դարաւանդք մեր նոճք։ Բերին փայտս նոճս. եւ արար արքայ զփայտն նոճ՝ աստիճանս տանն տեառն։ Արար երկուս քերովբէս ի փայտից նոճից։ Ի նաւս նոճիս.եւ այլն։

Սրբագումար ամենայարմար նոճեայ օճառ սրահի. (Նար. խչ.։)