adj.

Ունօղ զհամանման նախանձ կամ զնախանձաւորութիւն.

Ստեփաննոս անդրանիկ ի վկայս, հրաւիրելով զնմանանախանձ ընկերս իւր՝ փութեալ ի կատարումն շինուածոյ նորա. (Տօնակ.։)