cf. Նահանջեմ.
ՆՀԱՆՋԵԼ. cf. ՆԱՀԱՆՋԵԼ.
Զմարմին նհանջել չորակերութեամբ, եւ զհոգին աստուածային երկիւղիւն. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Որ զբարկութիւն նըհանջիցէ (յն. սանձիցէ), ո՞րչափ եւս առաւել եւ զձեռսն կարճիցէ ի սպանանելոյ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Նհանջէ ստէպ յայնմ ակնկալութենէ. (Ճ. ՟Գ.։)
Զչարաչար յարձակմունս նորա ի վերայ՝ սանձիւք ցասման քո նհանջեա՛ ընդ կրուկն. (Սարկ. աղ.։)
Արդեօք նհանջեսցե՞ս զկենագործելդ. (Նար. ՟Բ։)
ՆՀԱՆՋԵԱԼ ԱՄ, կամ ԱՄԻՍ, կամ ՕՐ. cf. ՆԱՀԱՆՋ (ամ).
Միւս եւս այլ ամիս յաւելումք ի վերայ երկոտասան ամսոյն, որ կոչի նհանջեալ. զի յայն ամս քանզի պակաս գտանի թիւք ընթացից լուսնի քան զթիւս արեգական, այս այսպէս կազմեցաւ, զի նհանջեալ ամօք լիցի ... Նհանջեալ ամիսքն ձգեսցեն ածցեն զմեզ. (Շիր. զատիկ.։)
Չորս ամօք նհանջիլ եղանակացն՝ երեսուն ամն ի նոյն կացուցանէ զպատկեր աւուրն. (Տօնակ.։)