hy    |   fr

Նիկողայեցիք

cf. Նիկողայիտք.

adj. s.

ՆԻԿՈՂԱՅԵՑԻՔ ՆԻԿՈՂԱՅԻՏՔ. Աղանդաւորք յաշակերտաց նիկողայոսի անտիոքացւոյ.

Ունիս զվարդապետութիւնն նիկոլայեցեաց, զոր ես ատեամ. (Յայտ. ՟Բ. 15։)

Էին ի կիպրոս հերձուածողք՝ օձայիտք, սաբելացիք, նիկողայիտք. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ՟Բ.։)