adj.

spiritual.

adj.

ՆԵՐՇՆՉԱԿԱՆ ἕμψυχος spirans, animatus. որ եւ ՆԵՐՇՆՉԱՒՈՐ. Ներանձնաւոր. ունօղ զշունչ կամ զհոգի. հոգիաւոր.

Սահման կենդանւոյն, գոյացութիւն ներշնչական՝ զգայական՝ ինքնաշարժ։ Կենդանի՝ գոյացութիւն ներշնչական զգայական. արդ վասն զի ներշնչականն ի յոլովագոյնս հասեալ գոյ քան զկենդանին, եւ այլն. (Անյաղթ պորփ.։)

Անձն անմահ՝ պատճառ էին՝ նախդիր մտաց. միտք՝ ներշնչականիս. ներշնչականն՝ կենդանականիս, կենդանականն՝ մարդոյս։ Ի բանականէ՝ ի ներշնչականէ՝ ի չորից տարերց՝ մարմին առ. (Քեր. քերթ.։)