vn.

to become useless, to cease to be, to faint, dwindle or vanish away, to come to nothing;
— ի խորհուրդս, to become wise in one's own eyes, conceited, infatuated.

ձ.

ՆԱՆՐԱՆԱՄ կամ ՆԱՆՐԻՄ. Նանիր գտանիլ. ունայնանանլ. սնոտի. ի դերեւ ելանել. եւ Անմտանալ. անիրաւիլ.

Նանրացան ի խորհուրդս իւրեանց. (Հռ. ՟Ա. 21։)

Նանրացեալ ես խաբէութեամբ բանսարկուին. (Ճ. ՟Ա.։)

Ոչ գոյ ի բերանս նոցա ճշմարտութիւն, եւ սիրտք նոցա նանրեալք են. (Սղ. ՟Ե. 10։)