hy    |   fr

Նախկնութիւն

s.

πρωτεύειν primatus. Յառաջնութիւն. նախաւորութիւն.

Որդւոյն աստուծոյ ըստ բնութեան ունելով զնախկնութիւն, եւ յորժամ եղեւն մարդ՝ ամենայն ստացուածոցս նախադասի. (Կիւրղ. գանձ.։)

adv.

ՆԱԽԿՆՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Նախկնաբար. πρώτως primario.

Սոքա են նախկնութեամբ եւ բազմապատկապէս աստուածայնոյ եւ անխոտոր տռփման յարձակօղք. (Դիոն. երկն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նախկնութիւն նախկնութիւնք
accusatif նախկնութիւն նախկնութիւնս
génitif նախկնութեան նախկնութեանց
locatif նախկնութեան նախկնութիւնս
datif նախկնութեան նախկնութեանց
ablatif նախկնութենէ նախկնութեանց
instrumental նախկնութեամբ նախկնութեամբք