vn.

to be from the beginning;
to be pre-established;
predestined.

ձ.

προεξίσταμαι ante sum, praeexisto. Նախուստ բնաւորիլ. ի բնէ գոլ, գտանիլ, ի սկզբանէ հաստատիլ. նախակարգիլ.

Որով (այսինքն յորում) ամենայն ճառ ամենայն գիտութեան գերագոյ անճառութեամբ նախաբնաւորեցաւ։ Ամենայն ազնիւ միատեսակապէս ըստ պատճառացն նախաբնաւորեցաւ ի յազնուէն յայնմանէ գոլ. (Դիոն. ածայ.։)

Յաւիտենիս համարեալ էր առ աստուած նախաբնաւորեալ անօրէնութիւն քրիստոսի։ Մովսէս եւ փարաւոն նախաբնաւորեալ առ յաստուծոյ խորհրդոյս տուան նախագիծք. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. սղ.։)