adv.

ՅՕԴԱՒՈՐԱՊԷՍ կամ ՅՕԴԱՒՈՐԱԲԱՐ. Որպէս յօդաւոր՝ ՟ա. նշ. ἑναρθρῶς junctim, ut compositus. Իբրու բաղկացեալ. բաղադրեալ. միացեալ. միացեալ մարմնով.

Վկայեաց, թէ սա է որդին Աստուծոյ միայնաբար, եւ յօդաւորապէս. (Պրպմ. ՟Լ՟Թ։)

Մտեալ ի սենեակ կուսին արգանդի պարզաբար, եւ ելեալ անտի յօդաւորաբար. (Նար. ՟Լ՟Դ։)

Եւ ըստ ՟բ. նշ. ἑναρμονίως harmonice, congrue, apte, rite, consonanter. Իբրու բարեյարմար. յարմարաբար. եւ Զուգաձայնապէս.

Զանձնաւորականս մեր ունակութիւնս յօդաւորապէս դնէ։ Յօդաւորաբար եւ ընտանեբար ի վերայ իմանալեացն եւ զգալեաց առանձնաւորութեանց սահմանեցելոց։ Յէիցս ամենեցուն յօդաւորապէս օրհնաբանի. (Դիոն.։)