s.

ՅՈՒՂԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ՅՈՒՂԱՐԿՈՒՄՆ. cf. ՅՈՒՂԱՐԿԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. προσπομπή եւ այլն.

Օրհնութեամբ յուղարկեն զգնացեալն. յուղարկութիւն կոչեն, եւ ոչ դիահանութիւն. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։)

Արքայն երկնաւոր ամենայն զօրագլխօք եւ զօրօք իւրովք ժամանէր արագապէս ի յուղարկութիւն մօրն իւրոյ անարատի. (Ճ. ՟Ժ.։)

Աշակերտին յուղարկման սպասաւորք։ Բարձեալ տարաւ զնա արժանի յուղարկմամբ. (Խոր. ՟Բ. 88։ ՟Գ. 67։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յուղարկութիւն յուղարկութիւնք
accusatif յուղարկութիւն յուղարկութիւնս
génitif յուղարկութեան յուղարկութեանց
locatif յուղարկութեան յուղարկութիւնս
datif յուղարկութեան յուղարկութեանց
ablatif յուղարկութենէ յուղարկութեանց
instrumental յուղարկութեամբ յուղարկութեամբք