cf. Յոտնաւոր.
ՅՈՏԱՆԱՒՈՐ կամ ՅՈՏՆԱՒՈՐ. որ եւ ՈՏՆԱՒՈՐ, ՈՏՆԿԱՅ կամ ՅՈՏՆԿԱՅ. Յոտին կացեալ կամ կալով. ոտնակացութեամբ եղեալ.
Պահօք եւ աղօթիւք՝ յոտանաւոր տքնութեամբ. (Յհ. իմ. ատ.։ Պիտառ.։)
Յոտնաւոր տքնութեամբ. (Մաշկ.։ Ճ. ՟Գ. եւ Ճ. ՟Ը.։)
Մինչ դեռեւս յոտանաւոր նոցա կալով կենդանւոյն, սրով զորովայնն հերձուին. (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յոտանաւոր | յոտանաւորք |
accusatif | յոտանաւոր | յոտանաւորս |
génitif | յոտանաւորի | յոտանաւորաց |
locatif | յոտանաւորի | յոտանաւորս |
datif | յոտանաւորի | յոտանաւորաց |
ablatif | յոտանաւորէ | յոտանաւորաց |
instrumental | յոտանաւորաւ | յոտանաւորաւք |