to attach, to connect, to unite;
to stretch or hold out;
to fix.
ՅԻՐԵՄ ՅԻՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. գրի եւ ՅԻՒՐԵԼ. (յորմէ ռմկ. իրար կցել, եւ յըրել, հըրել ). Իր ընդ իր յարել. ընդ իրեարս կցել. յեռուլ, եւ մխել. մղել, յարել. կարկառել. երկայնել.
Յիրեա՛ զանճառ միաւորութիւն բանին եւ մարմնոյն. (Քեր. քերթ.։)
Հպեալ եւ յիրեալ յերկաքանչիւր ոք ինչ (է միջինն). (Փիլ. լին. ՟Դ. 47։)
Եղբօրորդի իմ յիրեաց (յն. առաքեաց) զձեռն իւր ընդ ծակն։ Ընդ վանդակապատսն՝ որ ընդ պատուհանսն է, ակամբն ի ներքս յիրեալ. (յն. յառեալ) (Նիւս. երգ. յորմէ եւ Վրդն. երգ.։)
Երկայնեա՛ զտոռունս քո. Ակիւղաս ասէ, յիւրեա՛ զապաւանդակս քո. (Ոսկ. ես.։)
Աճեցունս գործելով՝ ընդարձակս եւս եւ անոլորտս զիւրեանցն յիրեցուցանել սահմանս. (Պիտ.։)