hy    |   fr

Յարագայ

cf. Անպակաս.

adj.

Որ անընդհատ գայ կամ գոյ եւ լինի. յարագոյ. յարակայ.

Հարկաւորն՝ զանազան գոյ կա՛մ յարագայ, եւ կամ լինելոյ։ Իսկ յարագայ կամ մշտնջենաւոր, կամ ապականելի. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)