acceptation.
Յանձնառութիւն. ընդունելութիւն. հաւանութիւն. եւ Յանձին ունելն զհոգաբարձութիւն.
Յարձակումն լինի ոգւոցն եւ շարժումն. եւ սորա առաջինն զհետ երթայ յանձնկալութիւն, կամ օտարութիւն։ Յանձնկալութիւն ասելով Աբրահամու, այո՛։ Ոչ մտին, այլ խոտորեցան. ունին յառաջտտութիւնս, ոչ ամենակատար յանձնակալութիւնս. (Փիլ. լին.։)
Մատուցանեն նմա զվարկ յանձնկալութեան թագաւորութեանն. (Պտմ. աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յանձնկալութիւն | յանձնկալութիւնք |
| accusatif | յանձնկալութիւն | յանձնկալութիւնս |
| génitif | յանձնկալութեան | յանձնկալութեանց |
| locatif | յանձնկալութեան | յանձնկալութիւնս |
| datif | յանձնկալութեան | յանձնկալութեանց |
| ablatif | յանձնկալութենէ | յանձնկալութեանց |
| instrumental | յանձնկալութեամբ | յանձնկալութեամբք |