adj.

acceptable, worth accepting or taking;
voluntary, avowed, accepted;
— պատուիրան, positive precept.

adj.

καταφατικός affirmativus συγχωρέων concedens. Ընդունելի. խոստովանելի. հաւանելի. ստորասական. խոստովանական.

Յանձնառական խոստովանութիւն. (Նար. ՟Լ՟Բ. ՟Ծ՟Դ։)

Զյանձնառականն ընդ առաջ տանելով բան, աւասիկ եմ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Հայցեմք ի ձէնջ զերկու իրս. զոմն հրաժարական, եւ զոմն յանձնառական։ Այսոքիկ յանձնառականք, յորոց ունիմք հնար շեղիլ. (Վրդն. պտմ.։)

Յանձնառական (բան). քեզ միայն մեղայ Տէր. (Երզն. քեր.։)

Ճանապարհորդաց յանձնառական օթեվան. (Նիւս. թէոդոր. իբր տանելի, դիւրիչ։)