adv.

cf. Յանկարծ.

cf. ՅԱՆԿԱՐԾ, ՅԱՆԿԱՐԾԱԿԻ.

Եկն Յեսու ի վերայ նոցա յանկարծօրէն. (Յես. ՟Ժ՟Ա. 7։)

Թեթեւ է յաչս Տեառն յանկարծօրէն արագ մեծացուցանել զաղքատն. (Սիր. ՟Ժ՟Ա. 29։)

Յանկարծօրէն է անյուսաբարն. (Դիոն. թղթ.։)

Յանկարծօրէն ի վերայ անկեալ. կամ լիցի յաջողութիւն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Յանկարծօրէն զնստուցանէ. կամ ի քաղաքէ արտաքս գնան. (Բրս. պհ. ՟Բ։)

Հասցէ ի վերայ քո յանկարծօրէն սատակումն. (Սեբեր. ՟Թ։)

Յանկարծօրէն քանդեցան. (Բուզ. ՟Բ. 12։)

Ոչ կարողս առ կատարելութիւնն յանկարծօրէն ընթանալ. (Մեկն. ղեւտ.։ Տե՛ս եւ Խոր. ՟Ա. 31։ Պիտ. ստէպ. Իգն.։ Պերիարմ.։)

adj.

Կամ ա. իբր Յանկարծական.

Սոսկացաւ ընդ յանկարծօրէն լուրն. (Ճ. ՟Գ.։)