évidence, notoriété;
յայտյանդիմանութեամբ, évidemment.
ՅԱՅՏՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԵԱՄԲ. Յայտնապէս. յայտյանդիման.
Որպէս յայտյանդիմանութեամբ ասաց Մովսէս յօրհնութեան իւրում։ Կամեցաւ Նիկանովր յայտյանդիմանութեամբ զթշնամութիւն յայտնել։ Յայտյանդիմանութեամբ չարեօքն իւրեանց հանդերձ խայտառակեցեր. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 6։ ՟Ժ՟Դ. 39։ ՟Գ. Մակ. ՟Բ. 3։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յայտյանդիմանութիւն | յայտյանդիմանութիւնք |
accusatif | յայտյանդիմանութիւն | յայտյանդիմանութիւնս |
génitif | յայտյանդիմանութեան | յայտյանդիմանութեանց |
locatif | յայտյանդիմանութեան | յայտյանդիմանութիւնս |
datif | յայտյանդիմանութեան | յայտյանդիմանութեանց |
ablatif | յայտյանդիմանութենէ | յայտյանդիմանութեանց |
instrumental | յայտյանդիմանութեամբ | յայտյանդիմանութեամբք |