s.

évidence, notoriété;
յայտյանդիմանութեամբ, évidemment.

մ.

ՅԱՅՏՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԵԱՄԲ. Յայտնապէս. յայտյանդիման.

Որպէս յայտյանդիմանութեամբ ասաց Մովսէս յօրհնութեան իւրում։ Կամեցաւ Նիկանովր յայտյանդիմանութեամբ զթշնամութիւն յայտնել։ Յայտյանդիմանութեամբ չարեօքն իւրեանց հանդերձ խայտառակեցեր. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 6։ ՟Ժ՟Դ. 39։ ՟Գ. Մակ. ՟Բ. 3։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յայտյանդիմանութիւն յայտյանդիմանութիւնք
accusatif յայտյանդիմանութիւն յայտյանդիմանութիւնս
génitif յայտյանդիմանութեան յայտյանդիմանութեանց
locatif յայտյանդիմանութեան յայտյանդիմանութիւնս
datif յայտյանդիմանութեան յայտյանդիմանութեանց
ablatif յայտյանդիմանութենէ յայտյանդիմանութեանց
instrumental յայտյանդիմանութեամբ յայտյանդիմանութեամբք