adj. adv.

blamed in public or publicly reproved;
— առնել, to reprove openly;
— լինել, to be publicly insulted.

adj. adv.

ՅԱՅՏԱՆԱԽԱՏ որ եւ ՅԱՅՏՆԱՆԱԽԱՏ. Յայտնի եւ հրապարակաւ նախատելով, թշնամանելով, կամ նախատեալ. հրապարակագոյժ. խայտառակ.

Խրատէր, սպառնայր, եղուկ կոչէր, բայց ոչ յայտնանախատ ինչ (յն. յայտնապէս), այլ ի ծածուկ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 27։)

Յայտանախատ արարի, թէ ո՞ւր իցեն աստուածքն՝ որոց նուէրս նուիրէիք, կամ զոհս մատուցանէիք. (Ոսկ. ես. յորմէ եւ Գէ. ես.։)