adv.

ՅԱՀՌՆԱԲԱՐ ՅԱՀՈՒՐ. Այսինքն Յախռնաբար. յախո՛ւռն. յախուր. յանդգնաբար. անահ. անվեհեր. եւ Անխորհրդաբար.

Առ ոչինչ համարեալ զյահռնաբար գործսն՝ զոր գործեաց, փութացաւ ետ ողջոյն արքայի. (Արծր. ՟Ա. 7։)

Յանդուգն եւ յահուր ձգտի առ խորհ. (Լմբ. սղ.։)

Սէր ոչ յանդգնի յահուր ի վնաս եւ ի կորուստ այլոց. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)