adj.

of Jacob or James.

adj.

Սեպհական յակովբայ նահապետի, կամ Յակովբոսի առաքելոյ, եւ այլն.

Ամենայն զաւակն յակովբեան (յն. Յակովբայ, այսինքն իսրայէլի) փառաւոր արասցեն զնա. (Սղ. ՟Ի՟Ա. 24։)

Յակոբեան զաւակին. (Ագաթ.։)

Յուդա յակոբեան. (Շար.) որ եւ Թադէոս եղբայր Յակոբայ արդարոյ՝ եղբայր Տեառն կոչեցելոյ։

s.

ՅԱԿՈՎԲԵԱՆՔ գ. οἰ περὶ Ἱάκωβον . Յակովբոս եւ որք ընդ նմա.

Զիա՞րդ, ասեն եղբարք նորա անուանին յակովբեանք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։)