hy    |   fr

Մօրատ

cf. Մուրատ.

adj. s.

ՄՕՐԱՏ կամ ՄՈՒՐԱՏ. որ եւ ՄՕՐՏ, իբր Մօրուտ. այսինքն տղմուտ. եւ խոնաւ տեղի.

Իջեալ կայր ի տեղի գետագնաց եւ մօրատ յոյժ. (Ուռհ.։)

Տեսի ես զայր ոմն թաղեալ յեզր գետոյն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

ՄՕՐԱՏ Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. ձ. ուր տպ. Մուրատ։