adj.

causing or producing tempests;
cf. Մրրկաբեր;
նշանք —ք, prognostics, signs which usher in the storm.

adj.

Որ ծնանի զմրրիկ, կամ ի մրրկէ. մրրկաբեր. մրրկալից. մրրկեալ.

Ի մէջ ընդոստուցեալ ալեացն՝ որ ընդդէմ դառնան մրրկածին օդովքն. (Ագաթ.։)

Իջին առ նոսա օդք մրրկածինք. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)

Իբրեւ ի բարձրաթռիչս եղեալ՝ զամենայն վնասակար մրրկածին օդովքն անցանիցեմք. (Եղիշ. ՟Ա։)

Գերատրոհ մնալով տատանման՝ մրրկածին շնչոյ ընդոստմանն. (Նար. մծբ.։)

Ի վերայ ծովուն ճանապարհ առնէ, եւ մրրկածին ալեացն սատեալ լռեցուցանէ։ Դու զհամօրէն տիեզերս փրկեցեր ի մրրկածին ալիք փորձանաց. (Ոսկիփոր.։)

Արբեալ զճաշակ դառնութեան մրրկածին բոցոյն. (Բենիկ.։)