whip;
spur;
stimulus;
— չուանեայ, whip-cord;
— հեծելոց, riding-whip;
հարուածք —աց, lash, cut, stroke of a whip;
cf. Կուշտ.
μάστιξ flagellum. (որպէս թէ գործի վարելոյ զմտրուկս, կամ որ ինչ մտղէ) Վարոց. վարիչ. խարազան. ձաղկիչ.
Մտրակ ձիոյ, եւ խթան իշոյ. (Առակ. ՟Ի՟Զ. 3։)
Մտրակ ի կուշտ արարեալ երիվարացն. (Ագաթ.։)
Որ միաբանեցելոց ձիոցն իցէ երասանակակալ, ոչ զարագն փութացուցանէ մտրկաւն. զոմն ուղղէ, զոմն արգելու, եւ զոմն վարէ մտրկաւն. Նիւս. կուս. (որ է հոլով որպէս ռամկական. քաղաք, քաղքի. դանակ, դանկի. ականջ, ակնջի, եւ այլն։
Կայթեսցո՛ւք մտրակաւ հոգւոյն ի վերայ եգիպտական զօրուն սատանայի։ Զծուլութիւն մարդկային ազգիս իբրեւ մտրակաւ զարթուցանէ ի ստադինս. (Նար. յովէդ.։ Մագ. ՟Ա.։)
Անմեղ ոք յայնպիսի տանջանս (այսահարութեան) մատնիցի. զոր իբրեւ մտրակ կախեալ ի մեծի տանս ցուցանէ աստուծոյ տեսչութիւնն. զի հայեցեալ ընդ այն բազմաց՝ ամփոփեսցին. (Եզնիկ.։)
Տանջեցին զնա յառաջագոյն մտրակօք, եւ յետ այսորիկ թքանէին ընդ երեսս նորա։ Ետ զթիկունս իւր ի հարուածս մտրակացն պիղատոսի. (Իսիւք.։ Լծ. կոչ.։)
ՄՏՐԱԿ. որպէս Խթան. κέντρον stimulus, calcar, aculeus.
Իբրեւ մտրակաւ յիշատակաւս (սրբոց) առ ի հաւասարութիւն ընդոստուցեալք. (Ածաբ. մակաբ.։)