s.

roar, roaring;
bellowing, lowing, whining, shuddering.

s.

ՄՌՆՉԻՒՆ ՄՌՆՉՈՒՄՆ. ὡρύωμα, βρυγμός, ἑμβρίμημα, μύκημα, μύκησις rugitus, fremitus, mugitus, sonus Մռնչելն. գոչիւն զայրագին. մնչիւն կամ հեծութիւն. շչիւն. ձայն ահեղ. մռըլտոց.

Ի մռնչիւն լալոյ. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 7։)

Լսել զմնչիւն խոցելոցն, զմռնչ բեկելոցն. (Եղիշ. ՟Զ։)

Ձայնք ողբոց, հեծութիւն սրտի, եւ մռնչումն մտաց. (Սարգ. յուդ. ՟Ա. եւ Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Այլ եւս բազումս առանց շարժման լինին մռընչմունք երկրի, յորժամ հողմն (ներքին) շարժելոյ ոչ իցէ բաւական. (Արիստ. աշխ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մռնչումն մռնչմունք
accusatif մռնչումն մռնչմունս
génitif մռնչման մռնչմանց
locatif մռնչման մռնչմունս
datif մռնչման մռնչմանց
ablatif մռնչմանէ մռնչմանց
instrumental մռնչմամբ մռնչմամբք