hy    |   fr

Մոնազնութիւն

ՄՈՆՈԶՈՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՄՈՆԱԶՆՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄԻԱՅՆԱԿԵՑՈՒԹԻՒՆ.

Որք առնուն զձեւ զգեստմւեւ զօրհնութիւն մոնոզոնութեան. ((արք կամ կանայք). Մխ. դտ.։)

Որ մոնոզոնութիւն խոստացեալ է կամօք, եւ ոչ ի հարկէ։ Որ մոնազնութիւն խոստացեալ է պահել։ Կամաւ ետուն զանձինս ի կարգ մոնոզոնութեան. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մոնազնութիւն մոնազնութիւնք
accusatif մոնազնութիւն մոնազնութիւնս
génitif մոնազնութեան մոնազնութեանց
locatif մոնազնութեան մոնազնութիւնս
datif մոնազնութեան մոնազնութեանց
ablatif մոնազնութենէ մոնազնութեանց
instrumental մոնազնութեամբ մոնազնութեամբք