cf. ՄՈՄԵԱՅ.
Ձռեօքն ստեղծանէր ի մոմոյ նաւս, եւ մարդիկս մոմեղէնս. (Պտմ. աղեքս.։)
ՄՈՄԵՂԷՆ. գ. Ճրագ կամ ջահ ի մոմոյ. մոմ. որպէս յն. κηρός, κήρινον . յորմէ ռմկ. կերոն. cera, cereum, candela. (լծ. կանթեղ). մոմ. ...
Կանթեղօք եւ մոմեղինօք զմեռեալսն յուղարկէին. (Բուզ. ՟Ե. 31։ ՃՃ.։ Հ. ստէպ։)
Մոմեղէն լուսոյ՝ փոխանակ նկար մեղուացն գործոյ. (Սիսիան.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մոմեղէն | մոմեղէնք |
accusatif | մոմեղէն | մոմեղէնս |
génitif | մոմեղինի | մոմեղինաց |
locatif | մոմեղինի | մոմեղէնս |
datif | մոմեղինի | մոմեղինաց |
ablatif | մոմեղինէ | մոմեղինաց |
instrumental | մոմեղինաւ | մոմեղինաւք |