adj.

prone on the ashes;
— խշտի, a bed sprinkled with ashes.

adj.

Տարածեալ կամ ընկողմանեալ ի վերայ մոխրոյ. եւ Յորոյ վերայ տարածեալ կայցէ մոխիր.

Քրձազգած, եւ մոխրատարած խշտեաւ զամենայն աւուրս կենաց իւրոց կրօնաւորէր. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 14. յն. լոկ՝ քրձազգած։)