cf. Մոլորութիւն;
դառնալ ի մոլորմանէ, to be convinced of one's error, to correct one's mistake.
πλάνησις erratio, erramentum. Մոլորիլն. մոլորութիւն (ըստ ՟Ա նշ).
Դառնալ ի մոլորմանէս։ Ո՛չ եմ ի ճշմարտութենէ մոլորումն։ Ձգեաց զնոսին նոցին հոգւոյն յօժարութիւնն յայսպիսի մոլորումն. (Լմբ. առ լեւոն. Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մոլորումն | մոլորմունք |
| accusatif | մոլորումն | մոլորմունս |
| génitif | մոլորման | մոլորմանց |
| locatif | մոլորման | մոլորմունս |
| datif | մոլորման | մոլորմանց |
| ablatif | մոլորմանէ | մոլորմանց |
| instrumental | մոլորմամբ | մոլորմամբք |