Միջատք, տաց

s.

τὰ ἕντομα insecta. Կենդանիք մանունք՝ առաւել թռչականք, որոց մարմինք ունին զկազմութիւն միջատութեամբ իւիք աղխաղխից ընդ հաստ եւ ընդ բարակ.

Զազգս մանունց եւ զանզօր թռչնոց, զձիաստան եւ զբրիատց, որք խառնեալք եւ միջատք անուանին. (Վեցօր. ՟Ը։)